Η υπόθεση Halkbank δεν είναι ένα ακόμα τραπεζικό σκάνδαλο… Είναι ο καθρέφτης της πραγματικής Τουρκίας του Ερντογάν. Στις 6 Οκτωβρίου 2025, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απέρριψε την τελευταία προσφυγή της κρατικής τουρκικής τράπεζας, «ξεκλειδώνοντας» την ποινική δίωξη στη Νέα Υόρκη για απάτη, ξέπλυμα χρήματος και συνωμοσία με στόχο την παράκαμψη των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, μέσω του συστήματος «χρυσός–μετρητά–ψευδείς δηλώσεις για τρόφιμα», διακινήθηκαν μέχρι 20 δισ. δολάρια ιρανικών κεφαλαίων μέσω του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η Halkbank αρνήθηκε την ενοχή της επικαλούμενη κρατική ασυλία, ένα επιχείρημα που κατέρρευσε δικαστικά!
Κεντρικό πρόσωπο υπήρξε ο διαβόητος Ρεζά Ζαρράμπ, Ιρανοτουρκοαζέρος έμπορος χρυσού, που συνελήφθη στις ΗΠΑ, συνεργάστηκε με την εισαγγελία και «έδειξε» τις ρωγμές του τουρκικού συστήματος. Ο Ζαρράμπ δεν ήταν ένας περιθωριακός μεσάζων. Είχε πολιτικές διασυνδέσεις, πρόσβαση σε υπουργικά γραφεία και επαφές με τραπεζικά στελέχη. Οι αποκαλύψεις του για τις διαδρομές χρήματος, τις εικονικές φορτώσεις τροφίμων και τους μηχανισμούς μετατροπής χρυσού σε μετρητά έφεραν στο φως το παράνομο παράλληλο οικονομικό σύμπαν της Άγκυρας.
Το γεωπολιτικό παρασκήνιο είναι ακόμα πιο σκοτεινό. Ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ παίζει ταυτόχρονα με το Ιράν, κλείνει το μάτι στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, φιλοξενεί στελέχη της Χαμάς, διατηρεί διαύλους με τη Χεζμπολάχ και ισορροπεί κυνικά με τη Ρωσία. Η Halkbank δεν είναι η εξαίρεση… Είναι ο μηχανισμός, που επιτρέπει τέτοιου τύπου παιχνίδια. Και αυτό από μόνο του δείχνει πόσο τοξικό είναι το αρχείο Halkbank για την Άγκυρα!
Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Ερντογάν έχει πιέσει κατά καιρούς τρεις Αμερικανούς προέδρους -Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν- για να «τελειώσουν» την υπόθεση. Το έκανε διπλωματικά, το έκανε προσωπικά, το έκανε με εμμονή! Γιατί ξέρει, ότι, αν η έρευνα της αμερικανικής δικαιοσύνης ψάξει βαθιά, δεν θα βρεθούν ενοχοποιητικά στοιχεία μόνο για τραπεζικά στελέχη, αλλά οι ευθύνες θα ακουμπήσουν και πρόσωπα του στενού κύκλου του Τούρκου προέδρου!
Στον οικονομικό ορίζοντα, η απειλή προστίμων δισεκατομμυρίων και ο κίνδυνος περιορισμού της πρόσβασης σε δολάρια δημιουργούν συστημικό κίνδυνο για το τουρκικό τραπεζικό σύστημα. Η διεθνής εμπιστοσύνη είναι το καύσιμο των αναδυόμενων οικονομιών και σήμερα, στην Άγκυρα μυρίζει… καμένο!
Και αυτή η κουλτούρα διαπλοκής δεν δημιουργήθηκε από οικονομικούς τεχνοκράτες. Δημιουργήθηκε από έναν ηγέτη που αντιμετωπίζει το κράτος ως όχημα προσωπικών και κομματικών φιλοδοξιών. Η Halkbank δεν είναι ένα σκάνδαλο τραπεζικό… Είναι σκάνδαλο κρατικής συμπεριφοράς!
Καθώς η έρευνα των αμερικανικών αρχών προχωρά, η εικόνα του «συμμάχου» Ερντογάν μέσα στο ΝΑΤΟ θα δοκιμαστεί απέναντι σε ένα αμείλικτο ερώτημα: Μπορεί η Συμμαχία να ανεχθεί ένα μέλος της, που ταΐζει τα τρομοκρατικά δίκτυα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας του Ιράν; Η αμερικανική δικαιοσύνη δείχνει πλέον διατεθειμένη να απαντήσει. Και αν απαντήσει, αυτή τη φορά, η Άγκυρα δεν θα έχει πού να κρυφτεί!
ΠΗΓΗ: tomanifesto.gr