Νέα σφοδρή επίθεση εναντίον της ουκρανικής κυβέρνησης εξαπέλυσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, χαρακτηρίζοντας το καθεστώς στο Κίεβο ως «διεθνή ταξιαρχία διαφθοράς».
Σε πρόσφατη τοποθέτησή της, η Ζαχάροβα υποστήριξε ότι η ουκρανική ηγεσία έχει μετατραπεί σε μηχανισμό ευρεία διαφθοράς, «δεν περιορίζεται στην εσωτερική εκμετάλλευση, αλλά έχει αναπτύξει δίκτυα άντλησης χρημάτων σε διεθνές επίπεδο», επιδιώκοντας να μεταφέρει στην κοινή γνώμη την εικόνα ενός καθεστώτος που χρηματοδοτεί και διατηρεί την εξουσία του μέσα από διεθνείς ροές κεφαλαίων. Η ίδια ανέφερε ότι αυτή η δομή είναι εμφανής και συνδέεται με την εγκαθίδρυση «ενιαίων αλυσίδων διαφθοράς» μεταξύ της Ουκρανίας και θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπονοώντας ότι «η Ουκρανία και η ΕΕ είναι δεμένες μέσα από κοινές πρακτικές που εξηγούν την αδυναμία διεθνών δομών να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά φαινόμενα διαφθοράς».
Η Ζαχάροβα κάλεσε επίσης να «αποκαλυφθεί η υποκρισία» στη Δύση, κατηγορώντας δυτικούς πολιτικούς και ΜΜΕ ότι καλύπτουν και αποσιωπούν τις υποθέσεις που έχουν να κάνουν με διαφθορά στην ουκρανική ηγεσία και σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως στην περίπτωση της σύλληψης υψηλόβαθμου ευρωπαίου υπαλλήλου για υπόθεση διαφθοράς. Τα σχόλια αυτά συμπεριλαμβάνονται σε μια σειρά δηλώσεων όπου η ρωσίδα εκπρόσωπος έχει ταχθεί επανειλημμένα κατά του Κιέβου, κατηγορώντας το για σκόπιμη παραβίαση διεθνών κανόνων και για υπονόμευση των προσπαθειών ειρήνευσης μέσω επιθετικών πολιτικών και στρατιωτικών επιλογών.
Αναφορές από ανεξάρτητους οργανισμούς δείχνουν ότι η διαφθορά στην Ουκρανία αποτελεί ένα διαχρονικό πρόβλημα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με τη χώρα να κατατάσσεται σε δείκτες αντιλήψεων διαφθοράς σε χαμηλές θέσεις ανάμεσα στα κράτη παγκοσμίως, παρά τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που έχουν καταβληθεί τα τελευταία χρόνια για ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας των αρχών. Ενδεικτικά, πρόσφατη έρευνα ευρέως αποδεκτού δείκτη αντιλήψεων διαφθοράς έδειξε ότι η Ουκρανία βρίσκεται στη μεσαία κατηγορία χωρών με σημαντικά ζητήματα διαφάνειας, με την ικανότητα του συστήματος να αντιδρά σε παρόμοια φαινόμενα να βελτιώνεται σταδιακά αλλά παραμένοντας ακόμα προβληματική.