Όταν ο πιστωτής λέει ότι το κόστος που θα έχει από ένα "διακανονισμό" κάνει με τον οφειλέτη είναι ελάχιστο τότε ο οφειλέτης θα πρέπει να ανησυχεί. Και αυτό το έκανε πεντακάθαρο ο κ. Ρέκλινγκ ο οποίος αναφερόμενος στα μέτρα "διαχείρισης" του ελληνικού χρέους δήλωσε ότι το κόστος θα είναι ελάχιστο για τον ΕΜΣ.
Για να εκτιμηθεί το μέγεθος του "θριάμβου" θα πρέπει να περιμένουμε λίγο για να ακούσουμε τις δημόσιες κρίσεις του κ. . Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος: Κατάφερε να επιβάλλει σε μία δύσκολη πολιτικά περίοδο για την ΕΕ ολοκληρωτικά τις θέσεις που διατύπωνε με απαράμιλλη εμμονή απο τα τέλη του 2013. Πέτυχε να αποφύγει την βάσανο του γερμανικού κοινοβουλίου το οποίο θα έπρεπε να εγκρίνει τους όρους μίας συμφωνίας για ουσιαστική ελάφρυνση. Έκανε ένα σημαντικό βήμα για την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Εξασφάλισε να μη να χάσει ούτε ένα ευρώ απο τόκους. Και το κυριότερο; Πήρε ακόμα μεγαλύτερες διασφαλίσεις. Ε, δεν είναι και λίγα ...
Απο την πλευρά της, η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για την "επιτυχία" , η οποία απο ότι φαίνεται δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά και ...νέα μέτρα σε βάρος των ήδη εξουθενωμένων Ελλήνων-ή μάλλον της πλειοψηφίας. Αυτή είναι η μία διάσταση της "επιτυχίας". Η άλλη διάσταση της συμφωνίας στο χθεσινό αφορά στην αποδοχή απο την Κυβέρνηση των θέσεων που είχε διατυπώσει η τότε ελληνική Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου σχετικά με τα μέτρα "διαχείρισης" του χρέους τα οποία τότε ως αξιωματική αντιπολίτευση είχε καταγγείλει και φυσικά δεν τα είχε αποδεχθεί.
Την περίοδο 2013-2014 είχε ξεκινήσει απο την τότε Κυβέρνηση μία συζήτηση με τους πιστωτές στην βάση της παραδοχής ότι το ελληνικό χρέος ήταν βιώσιμο και ότι αυτό που χρειάζεται είναι επιμέρους διευθετήσεις στις δαπάνες εξυπηρέτησης του. Κύριος εκφραστής αυτής της θέσης ήταν ο τότε υπουργός Οικονομικών και σημερινός Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ο κ. .
Τότε, ο σημερινός πρωθυπουργός είχε επιμείνει στην διαγραφή μέρους του χρέους επισημαίνοντας ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να γίνει ...βιώσιμο. Μάλιστα , η θέση αυτή είχε αποτυπωθεί και στα επίσημα κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ (συνέδριο, προγραμματικά προγράμματα , αποφάσεις της ΚΕ) . Τι μεσολάβησε απο τότε μέχρι σήμερα και η "κόλαση" μεταμορφώθηκε σε "παράδεισο" είναι ένα δουλειά των ιστορικών.
Υπό το πρίσμα αυτό στα χρόνια που πέρασαν ουσιαστικά αυτό που κατάφερε ο κ.Τσίπρας είναι να φορτώσει τους Έλληνες με ένα νέο Μνημόνιο, να συζητά για ένα ακόμα-με διαφορετικό όνομα αυτή την φορά- και να καταστήσει την χώρα πλήρως εξαρτημένη απο τους δανειστές για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Γιατί ας μη γελιόμαστε η χθεσινή συμφωνία καθιστά την Ελλάδα πλήρως εξαρτημένη -πολιτικά και οικονομικά-απο τους σημερινούς πιστωτές της για αρκετές ακόμα δεκαετίες. Και αυτή άλλωστε είναι η διαφορά μεταξύ ενός "κουρέματος" χρέους και μίας διευθέτησης. Διότι ένα απευθείας κούρεμα, θα επέτρεπε στην Ελλάδα να αναχρηματοδοτηθεί άμεσα από τις αγορές. Αντίθετα μία έμμεση ελάφρυνση του χρέους (χαλάρωση των όρων που αφορούν στην καταβολή τοκοχρεολυσίων) η χώρα παραμένει σε μια παρατεταμένη φάση αφερεγγυότητας.
Για την ιστορία να πούμε ότι, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) Κλάους Ρέγκλινγκ, χθές συμφωνήθηκαν τρεις δέσμες: η πρώτη επιμηκύνει από 28 σε 32,5 έτη την αποπληρωμή ομολόγων μέρους του χρέους. Η δεύτερη μετατρέπει ομόλογα 42 δισ. ευρώ με κυμαινόμενα επιτόκια σε σταθερά, ενώ ο ΕΜΣ θα συμφωνήσει με την Ελλάδα σε ανταλλαγές ομολόγων που διατέθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το τρίτο σκέλος περιλαμβάνει την κατάργηση προστίμων επί των επιτοκίων που αφορούσαν το δεύτερο πρόγραμμα.
Και φυσικά αυτό είναι το "τυράκι" αφού κανείς απο την Κυβέρνηση δεν μιλά για την "φάκα" που είναι τα νέα μέτρα που βρίσκονται στον ...δρόμο: μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, απελευθέρωση επαγγελμάτων, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι μερικά απο αυτά ενώ το "μενού" μπορεί να περιλαμβάνει περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων και των μισθών στα πλαίσια των περικοπών των δαπανών.
ΠΗΓΗ: