Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Διονύσης Τεμπονέρας εμφανίζεται να υποδύεται τον ρόλο του «σοβαρού» εκφραστή του εσωκομματικού προβληματισμού στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτήν τη φορά, όμως, άφησε να εννοηθεί κάτι περισσότερο από μια απλή παρέμβαση στον ραδιοφωνικό «αέρα». Ανάμεσα στις γενικότητες για την «αυταρχική δεξιά» και τα αναμασήματα περί «εναλλακτικού σχεδίου», ο κ. Τεμπονέρας φρόντισε να πετάξει και το υπονοούμενο: ο Αλέξης Τσίπρας είναι «χρήσιμος» για να ξαναφτιαχτεί ο αντίπαλος πόλος. Τι να σημαίνει άραγε αυτό;
Ο ίδιος παριστάνει πως κρατά αποστάσεις από «συζητήσεις για πρόσωπα», μα τελικά σε πρόσωπο ποντάρει – και μάλιστα στο πιο βολικό για να ξαναζεσταθεί το σενάριο της επιστροφής Τσίπρα με νέο, αριστερό καπέλο. Όσο για τις κορόνες περί «δεξιών πολιτικών» και «προανακριτικών», γνωστές συνταγές: αν η αριστερά δεν έχει αφήγημα, τουλάχιστον να έχει εχθρό. Εν προκειμένω, ό,τι δεν φτιάχτηκε με πολιτική πρόταση, επιχειρείται να στηθεί με φαντάσματα και σκανδαλολογία.
Το μόνο που δεν είπε ξεκάθαρα ο κ. Τεμπονέρας είναι αν βλέπει τον εαυτό του να χωρά σε αυτό το «νέο σχήμα». Γιατί το ψήνω- ψήνω τον Αλέξη δεν γίνεται μόνο από νοσταλγία. Σε μια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βράζει, ορισμένοι ψάχνουν σωσίβιο. Ο Τεμπονέρας, με τις βαρύγδουπες δηλώσεις περί «αντίπαλου σχεδίου», μοιάζει να βολιδοσκοπεί έδαφος. Αν το έδαφος στρωθεί με την «ευλογία» Τσίπρα, τόσο το καλύτερο.
Μέχρι τότε, οι ραδιοφωνικές εμφανίσεις συνεχίζονται και το αφήγημα ανακυκλώνεται: λίγος αυταρχισμός, λίγη εξεταστική, λίγος ΟΠΕΚΕΠΕ για πιπέρι. Αν στο βάθος κρύβεται και ένα νέο πολιτικό project, ο Τεμπονέρας αφήνει μυστήριο. Ίσως για να έχει, όταν έρθει η ώρα, να πει «εγώ τα έλεγα πρώτος».
Πηγή: tomanifesto.gr