Η διπλωματική δραστηριότητα στην Άγκυρα αποκαλύπτει μια ανησυχητική αναδιάταξη των περιφερειακών δυνάμεων, όπου η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την αστάθεια, ενώ η Χεζμπολάχ φαίνεται να είναι αναγκασμένη να εγκαταλείψει στρατηγικές συμμαχίες για να επιβιώσει.
Η συμμετοχή του βουλευτή της Χεζμπολάχ, Αμάρ αλ-Μουσαουί, σε συνέδριο επί τουρκικού εδάφους υπογραμμίζει τις εν εξελίξει τουρκικές μεσολαβήσεις μεταξύ της οργάνωσης και της νέας συριακής κυβέρνησης του Αχμάντ αλ-Σαράα, η οποία αποτελεί συνέχεια του Hayat Tahrir al-Sham (HTS) – πρώην Μέτωπο Νούσρα, μιας τρομοκρατικής και τζιχαντιστικής οργάνωσης
Η εφημερίδα Nidaa al-Watan ανέφερε αυτή την εβδομάδα ότι η Άγκυρα μεσολάβησε πρόσφατα σε μια συνάντηση μεταξύ ενός εξέχοντος αξιωματούχου της Χεζμπολάχ και ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου της συριακής κυβέρνησης.
Η έμφαση δόθηκε στην αναδιάρθρωση της σχέσης μεταξύ Δαμασκού και Τεχεράνης και Χεζμπολάχ, σε μια προσπάθεια αναπροσαρμογής της με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα και των τριών μερών και να αποτρέπει οποιαδήποτε διαταραχή στις συμφωνίες που βρίσκονται υπό διαμόρφωση.
Ο ρόλος της Τουρκίας θεωρείται διφορούμενος και πιθανώς υπονομευτικός για τη σταθερότητα:
Νομιμοποίηση Εξτρεμιστών: Η Άγκυρα, με το πρόσχημα της μεσολάβησης, ουσιαστικά διευκολύνει την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ της Χεζμπολάχ και μιας κυβέρνησης που προέρχεται από μια εξτρεμιστική οργάνωση (HTS). Αυτή η κίνηση μπορεί να δυσχεράνει τις διεθνείς προσπάθειες για τη σταθεροποίηση της Συρίας.
Επιδίωξη Περιφερειακής Κυριαρχίας: Η Τουρκία χρησιμοποιεί αυτή τη μεσολάβηση για να επιβάλει τους όρους της, ζητώντας εγγυήσεις από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ ότι δεν θα υποστηρίξουν αντιφρονούντες στη Συρία. Ουσιαστικά, η Άγκυρα επιδιώκει να εδραιώσει την επιρροή της στη συριακή επικράτεια.
Η Χεζμπολάχ, από την πλευρά της, δείχνει να βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας και αναγκάζεται να αποδεχθεί την τουρκική διαμεσολάβηση, παρόλο που αυτή αφορά τον πρώην της εχθρό (το Μέτωπο Νούσρα/HTS).
Η οργάνωση βρίσκεται υπό τεράστια πίεση από το Ισραήλ και τους Δυτικούς, ενώ η νέα κυβέρνηση της Δαμασκού φέρεται να διαπραγματεύεται με το Τελ Αβίβ, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, για συνεργασία πληροφοριών κατά του άξονα του κακού.
Η Χεζμπολάχ φαίνεται να διακυβεύει τις ιδεολογικές της συμμαχίες (όπως φαίνεται από την οργή του SSNP - αδελφό κόμμα στη Συρία) για να διασφαλίσει τη δική της επιβίωση και τις γραμμές εφοδιασμού, αποδεχόμενη ουσιαστικά να αλλάξει αφέντες και να δεχθεί την επιρροή της Άγκυρας.
Τα γεγονότα αυτά υπογραμμίζουν τον κίνδυνο που ενέχει η Τουρκία ως διαμεσολαβητής, καθώς και την ευθραυστότητα του άξονα του κακού μπροστά στις νέες γεωπολιτικές πιέσεις.