Με την ευκαιρία των ημερών του Αυγούστου και ιδιαίτερα της 6ης Αυγούστου που γιορτάζουμε την Μεταμόρφωση του Σωτήρος και της 15ης Αυγούστου της Μεγάλης γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, επιθυμώ να μοιραστώ κάποιες σκέψεις.
Κάθε ανθρώπινη παρουσία είναι μοναδική.
Μοναδικός είναι και ο ρόλος του καθενός , η μορφή του καθενός και η διάρκεια της ζωής του καθενός μας , που του χαρίζεται.
Επίσης όμως μοναδικές του καθενός είναι οι επιθυμίες του , οι επιδιώξεις του, οι επιλογές του και τέλος οι αρνήσεις του. Δηλαδή για τον καθένα μας , ο δρόμος είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ και ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ.
Αυτήν την μοναδικότητα και την μοναχικότητα , ας την δουλέψουμε μέσα μας γιατί, είναι ο μόνος δρόμος για την ψυχική ανάταση του καθενός μας. Η μοναδικότητα και η μοναχικότητα εάν δουλευτούν - αξιοποιηθούν , τότε θα αισθανθούμε τυχεροί οτι ενσωματωθήκαμε άνθρωποι.
Όσο δε, για την όποια μας επιθυμία ανόδου, κλίμακας νοητικής και πνευματικής , αυτή περνάει υποχρεωτικά, μέσα από την υπηρεσία μας στους άλλους.
Μόνον έτσι και μόνον το άτομο μεταβάλλεται σε ΠΡΟΣΩΠΟ. Μόνον έτσι και μόνον, ίσως κάποιοι από εμάς αντιληφθούμε κάποιο ΝΕΥΜΑ του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ.