Οι συζητήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ισραήλ συνήθως μένουν κεκλεισμένων των θυρών, αλλά αυτή τη φορά οι διαρροές ήταν πολλές. Το Τελ Αβίβ πήρε την απόφαση που θα το απομονώσει ακόμα περισσότερο διεθνώς: Να καταλάβει 100% τη Λωρίδα της Γάζας. Το εννοεί πραγματικά όμως; Τι σημαίνει αυτό σύμφωνα με τη Χαμάς, αλλά και δυτικούς και ισραηλινούς αναλυτές;
Λίγο πριν την απόφαση του Συμβουλίου, ο πρώην υπουργός Υγείας της Λωρίδας της Γάζας και μέλος της Χαμάς, Μπασέμ Ναΐμ, είχε δηλώσει πως παίρνουν πολύ σοβαρά τέτοιες Ισραηλινές αποφάσεις.
Μιλώντας ο Ναΐμ στο Al Arabiya έθεσε ένα «αλλά» που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής.
«Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά» που πρέπει να υπογραμμίζουμε πολλές φορές: πρέπει να πω ότι η Λωρίδα της Γάζας, από το 1967, βρίσκεται υπό κατοχή. Δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητη ή ελεύθερη. Το Ισραήλ ελέγχει το έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα» είπε.
Συνεπώς, υπενθύμισε ότι το Ισραήλ έχει εισβάλει στη Γάζα πολλές φορές τους τελευταίους 22, έχοντας επιτεθεί σε κάθε σπιθαμή μέσα στη Λωρίδα της Γάζας.
«Έχει ισοπεδώσει πολλούς στόχους κατά τις επιχειρήσεις του, παντού στη Γάζα -από τον νότο ως τη δύση, ως τον βορρά, και από τη δύση ως την ανατολή- κατεδαφίζοντας θέσεις από την αρχή, για να ανακτήσει αιχμαλώτους Ισραηλινούς στρατιώτες, να διαλύσει ή να συντρίψει την αντίσταση και να εκδιώξει βίαια, όσο περισσότερο μπορεί, τους Παλαιστινίους. Και ίσως, αν τα καταφέρει, να προσαρτήσει τη Λωρίδα της Γάζας ή μέρος της για νέους εποικισμούς» σημειώνει, δείχνοντας έτσι το μάταιο της ισραηλινής επίθεσης.
Εξάλλου, όπως λέει οι Ισραηλινοί ήδη «ήταν παντού μέσα στη Λωρίδα της Γάζας» και με το «να εισέλθουν ξανά και ξανά» όπως έχουν κάνει «πολλές φορές» ο Ναΐμ λέει ότι αυτό που θα περιμένουμε θα είναι απλά «περισσότεροι φόνοι ανθρώπων, περισσότερη καταστροφή όσων σπιτιών έχουν απομείνει όρθια, περισσότερη πείνα, περισσότερος λιμός».
Το σχέδιο των Ισραηλινών
Σύμφωνα με το Ynet, πρώτος στόχος θα είναι η Πόλη της Γάζας, η μεγαλύτερη αστική περιοχή. Η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου απέφυγε τον όρο «κατοχή», χρησιμοποιώντας αντ’ αυτού τη φράση «κατάληψη», επικαλούμενη νομικές παραμέτρους που σχετίζονται με την ευθύνη για τον άμαχο πληθυσμό.
Ωστόσο, ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος είπε ότι η διατύπωση ήταν καθαρά τυπική και ότι η πρόθεση στην πράξη ήταν η κατοχή της Γάζας.
Βάσει της απόφασης, η εκκένωση του άμαχου πληθυσμού της Πόλης της Γάζας προς νότο πρέπει να ολοκληρωθεί έως τις 7 Οκτωβρίου, που περιγράφεται ως «συμβολική ημερομηνία».
Μόλις η εκκένωση ολοκληρωθεί, οι ισραηλινές δυνάμεις θα επιβάλουν πολιορκία στους εναπομείναντες μαχητές της Χαμάς και αναμένεται να τους απευθύνουν τελεσίγραφο να παραδοθούν. Αν η Χαμάς αρνηθεί, τότε οι Ισραηλινοί στρατιώτες θα εισέλθουν στην πόλη.
Σημειώνεται ότι η απόφαση δεν έκανε καμία μνεία σε πιθανή συμφωνία για τους ομήρους, αν και αξιωματούχοι υπέδειξαν ότι η επιχείρηση θα σταματούσε εάν επιτευχθεί τέτοια συμφωνία.
Η Χαμάς είναι εκεί και απειλητική
Σύμφωνα με το τηλεοπτικό κανάλι Channel 12 του Ισραήλ, θα απαιτηθούν έξι μεραρχίες -περίπου διπλάσιες από την τρέχουσα ανάπτυξη δυνάμεων στη Γάζα- ενώ η συγκέντρωση ενισχύσεων θα μπορούσε να διαρκέσει δύο εβδομάδες.
Μέχρι στιγμής, οι Ισραηλινοί ελέγχουν περίπου το 75% της Γάζας, εκτοπίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους, των οποίων οι πόλεις και τα σπίτια έχουν μετατραπεί σε ερείπια. Η Πόλη της Γάζας, στον βορρά, ανήκει σε τμήματα της περιοχής που έχουν δεχθεί αεροπορικούς βομβαρδισμούς, αλλά σε μεγάλο βαθμό έχουν παρακαμφθεί από τις χερσαίες δυνάμεις, καθώς οι Ισραηλινοί πιστεύουν ότι η Χαμάς κρατά εκεί ομήρους.
Η αντιστασιακή οργάνωση, όμως παραμονεύει ακάθεκτη, καθώς σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ισραήλ, εξακολουθεί να διαθέτει περίπου 20.000 ενόπλους. Διαθέτει μαχητές στη Γάζα και στις κεντρικές πόλεις, διατηρώντας συστήματα σηράγγων που επιτρέπουν αστραπιαίες επιθέσεις εναντίον του ισραηλινού στρατού, σύμφωνα με το Bloomberg. Σημειωτέων ότι ο τελευταίος μετράει περίπου 19.000-20.000 απώλειες, 900 νεκρούς και 18.000 τραυματίες.
Σχολιάζοντας τα σχέδια επίθεσης του Ισραηλινού στρατού ο Μπασέμ Ναΐμ ήταν σίγουρος ότι δεν θα έχουν καλό τέλος για το Τελ Αβίβ. «Πρώτα απ’ όλα, θα αποτύχετε ξανά και ξανά και ξανά. Προσπαθήσατε επί 22 μήνες να πετύχετε αυτούς τους στόχους -να ανακτήσετε τους στρατιώτες με τη βία, να συντρίψετε την αντίσταση και να εκδιώξετε βίαια τους Παλαιστινίους- και αποτύχατε και θα αποτύχετε» είπε απευθυνόμενος στους Ισραηλινούς.
Ωστόσο, ακόμα και δυτικοί αξιωματούχοι αμφιβάλουν για το ισραηλινό σχέδιο. Δυτικός αξιωματούχος προειδοποίησε από το Ynet ότι μια χερσαία επίθεση θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη για το Ισραήλ, επειδή οι μαχητές της Χαμάς είναι καλά οχυρωμένοι και «δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να τους σκοτώσουν όλους». Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι υπήρχε ανησυχία πως η Χαμάς θα βλάψει τους ομήρους ή θα τους τοποθετήσει σε ζώνες μάχης εάν απειληθεί.
Οι New York Times ανέφεραν ότι, ενώ ο στρατός εκτιμά πως η κατάληψη των υπολοίπων περιοχών της Γάζας που δεν είναι υπό ισραηλινό έλεγχο θα μπορούσε να διαρκέσει μήνες, η εγκαθίδρυση ενός συστήματος ασφάλειας παρόμοιου με την ισραηλινή στρατιωτική παρουσία στη Δυτική Όχθη θα μπορούσε να απαιτήσει έως και πέντε χρόνια μαχών.
Το παρελθόν έπρεπε να είναι οδηγός
Πέραν όμως των αρχικών μαχών, η πρόκληση για το Ισραήλ, σύμφωνα με τη Wall Street Journal, θα έρθει αφότου αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της Γάζας.
Καταλαμβάνοντας τη Λωρίδα, το Ισραήλ θα είναι υπεύθυνο για την καθημερινή ζωή των 2 εκατομμυρίων κατοίκων της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της παροχής τροφίμων, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, εκπαίδευσης, υπηρεσιών υγιεινής και όλων των άλλων πτυχών της πολιτικής ζωής.
Το Ισραήλ θα χρειαστεί επίσης μια σημαντική στρατιωτική δύναμη μέσα στη Γάζα για να διατηρεί την ασφάλεια, απέναντι σε έναν κατά βάση εχθρικό πληθυσμό.
Ο πρώην αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ, Τσακ Φράιλιχ, είπε στη Washington Post ότι ο Νετανιάχου και ο ισραηλινός στρατός αντιλαμβάνονται το τίμημα της κατοχής της Γάζας, την οποία το Ισραήλ είχε ασκήσει από το 1967 έως το 2005, ένα χρόνο πριν η Χαμάς κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές στην περιοχή. Υπενθύμισε ότι τότε είχε κοστίσει στο Ισραήλ ανθρώπινες ζωές στρατιωτών, δισεκατομμύρια δολάρια και κοινωνικές διαιρέσεις που εξακολουθούν να αντηχούν στον έντονο δημόσιο διάλογο.
Έτσι, το ίδιο δαπανηρή θα είναι μια κατάσταση ανάλογη και σήμερα, σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή Οικονομικών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, Εστεμπάν Κλορ, που επικαλείται η Wall Street Journal. Όπως αναφέρει η κατοχήθα κόστιζε στο Ισραήλ περίπου 10 δισ. δολάρια, για να πληρώνει στρατιώτες και να χρηματοδοτεί τις πολιτικές υπηρεσίες στη Γάζα.
«Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 2% του ΑΕΠ του Ισραήλ και δεν έχει προβλεφθεί στον προϋπολογισμό. Δεν περιλαμβάνει, επίσης, το κόστος ανοικοδόμησης των υποδομών της Γάζας — λογαριασμός που το Ισραήλ μπορεί να χρειαστεί να καλύψει, εάν πιθανοί δωρητές χώρες αρνηθούν να συνεργαστούν μαζί του» αναφέρει το δημοσίευμα.
Το Ισραήλ στο παρελθόν χρηματοδοτούσε μια στρατιωτική διοίκηση στη Γάζα, από το 1967 έως το 2005, κυρίως μέσω των φορολογικών εσόδων που παράγονταν στην περιοχή, προτού αποσύρει τους εποικισμούς του εκεί. Ο Κλορ είπε ότι κάτι τέτοιο είναι πιθανότατα μη ρεαλιστικό, δεδομένης της κατάστασης της οικονομίας της Γάζας μετά από σχεδόν δύο χρόνια πολέμου. Δεν είναι επίσης σαφές, λένε Ισραηλινοί αναλυτές ασφαλείας, εάν μια στρατιωτική κατοχή θα νικήσει ή ενδεχομένως θα ενισχύσει τη Χαμάς.
Γιατί στην πραγματικότητα δεν θέλουν τη Γάζα οι Ισραηλινοί;
Επιπλέον, η WSJ σημειώνει ότι οι μαχητές της Χαμάς, που πολέμησαν ολόκληρο τον πόλεμο με πολιτικά ρούχα και μέσα από κατοικημένες περιοχές, θα μπορούσαν να συνεχίσουν τις τακτικές ανταρτοπολέμου.
Μια κατοχή θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω τις τάξεις τους, παρέχοντάς τους καλύτερη πρόσβαση για να στοχοποιούν ισραηλινούς στρατιώτες που θα σταθμεύουν μόνιμα μέσα στη Γάζα για να διαχειρίζονται τη στρατιωτική διοίκηση. Η κίνηση του Ισραήλ πιθανότατα θα προκαλούσε και έντονη διεθνή αντίδραση, καθώς μεγάλο μέρος του κόσμου ήδη απαιτεί τον άμεσο τερματισμό του πολέμου.
Μέχρι στιγμής, ο ισραηλινός στρατός έχει αποφύγει χερσαίες επιχειρήσεις σε πυκνοκατοικημένες περιοχές της Γάζας, φοβούμενος ότι θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ομήρους που παραμένουν εκεί. Οι επικριτές του σχεδίου κατοχής ανησυχούν επίσης για το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και τα δεινά, τόσο για τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας όσο και για τους Ισραηλινούς στρατιώτες.
Κάπως έτσι, ο Φράιλιχ σημείωσε ότι «οι Ισραηλινές δυνάμεις πραγματικά δεν θέλουν να κάνουν μια πλήρη κατάκτηση, και ο Μπίμπι μπορεί να τους την επιβάλει, αλλά υπάρχει πιθανότητα να φτάσουν σε κάποιο είδος συμβιβασμού, είτε στην πράξη είτε στα λόγια».