Σε νέα σειρά αεροπορικών πληγμάτων προχώρησε το πρωί της Παρασκευής (12/12) το Ισραήλ στον νότιο και ανατολικό Λίβανο, στοχεύοντας, σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, σε εγκαταστάσεις της φιλοϊρανικής Χεζμπολάχ. Οι επιθέσεις αυτές, παρά την κατάπαυση του πυρός που είχε συμφωνηθεί τον Νοέμβριο του 2024, χαρακτηρίστηκαν «βίαιες» από λιβανικά επίσημα μέσα.
Βασικός στόχος των σημερινών επιδρομών ήταν ένα «συγκρότημα εκπαίδευσης» της δύναμης ελίτ της Χεζμπολάχ, της Αλ-Ραντουάν, όπου τα μέλη της σιιτικής οργάνωσης εκπαιδεύονται στη χρήση όπλων για «τρομοκρατικές επιθέσεις». Οι επιθέσεις έπληξαν περίπου 10 τοποθεσίες, ορισμένες σε απόσταση έως και 30 χιλιομέτρων από τα σύνορα με το Ισραήλ, δηλαδή βόρεια του ποταμού Λιτάνι.
Οι επιθέσεις σημειώνονται σε μια κρίσιμη συγκυρία, καθώς ο λιβανικός στρατός έχει προθεσμία έως τις 31 Δεκεμβρίου να ολοκληρώσει την εξάρθρωση των στρατιωτικών υποδομών της Χεζμπολάχ στην περιοχή μεταξύ των ισραηλινών συνόρων και του ποταμού Λιτάνι, βάσει της συμφωνίας εκεχειρίας. Το Ισραήλ κατηγορεί τη Χεζμπολάχ ότι επανεξοπλίζεται μετά τον πόλεμο, ο οποίος την έχει ήδη αποδυναμώσει σημαντικά, ιδίως μετά τη δολοφονία του ιστορικού της ηγέτη Χάσαν Νασράλα τον Σεπτέμβριο του 2024.
Ο Επικίνδυνος Ρόλος της Τουρκίας: Σχέσεις με «Τρομοκρατικές» Οργανώσεις
Ενώ το Ισραήλ προσπαθεί να αποτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση της Χεζμπολάχ, η Τουρκία εξακολουθεί να διατηρεί έναν διφορούμενο και επικίνδυνο ρόλο στην περιοχή, ο οποίος υπονομεύει τις προσπάθειες σταθεροποίησης:
Αμφιλεγόμενη στήριξη: Η Άγκυρα, αντί να πιέζει για τον αφοπλισμό ομάδων όπως η Χεζμπολάχ ή η Χαμάς (με την οποία διατηρεί στενούς δεσμούς), λειτουργεί ως «αγκάθι» στην ευρύτερη συμμαχία ασφάλειας της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία κατηγορείται ότι μέσω των σχέσεών της με αυτές τις οργανώσεις, νομιμοποιεί τη δράση τους και αποδυναμώνει την ενιαία διεθνή στάση κατά της τρομοκρατίας.
Πολιτική υποκρισία: Ενώ η Τουρκία επικρίνει τις ισραηλινές επιθέσεις, η ίδια επιδιώκει να ανακτήσει επιρροή στον Λίβανο, μία περιοχή όπου η Χεζμπολάχ διατηρεί ισχυρή παρουσία. Αυτή η πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών της επιτρέπει να ενισχύει την παρουσία της στην περιοχή, ενώ παράλληλα διατηρεί ένα «δίχτυ προστασίας» πάνω σε παράνομους ή τρομοκρατικούς σχηματισμούς.
Ανασχετικός παράγοντας: Η έντονη δυσαρέσκεια του Ισραήλ και των ΗΠΑ για τη συνεχή υποστήριξη της Άγκυρας σε ομάδες που θεωρούνται τρομοκρατικές καθιστά αδύνατη τη συμμετοχή της σε οποιαδήποτε διεθνή δύναμη σταθεροποίησης (π.χ. στη Γάζα), θέτοντας εν αμφιβόλω την αξιοπιστία της ως περιφερειακού παράγοντα.