Καμία από τις επιλογές που έκανε για να χειριστεί την ελληνική κρίση δεν θα άλλαζε, αν μπορούσε να γυρίσει πίσω το χρόνο, λέει η Άνγκελα Μέρκελ, ακριβώς δέκα χρόνια μετά το δραματικό καλοκαίρι του 2015 και ενώ εκείνη είναι εκτός κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΪ και στον Αλέξη Παπαχελά αναφέρθηκε εκτενώς στο πως έζησε την περίοδο εκείνη και απαντώντας στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου υποστήριξε ότι δεν θα ζητούσε συγγνώμη από τους Έλληνες, θα τους έλεγε όμως "ευχαριστώ" που άντεξαν και κράτησαν τη χώρα εντός της ευρωζώνης.
Η ίδια, δήλωσε πληγωμένη από το γεγονός ότι ο ελληνικός Τύπος της εποχής, αλλά και οι διαδηλωτές τη συνέδεαν με τον ναζισμό. Την πλήγωνε, όμως, όπως είπε, και το γεγονός ότι άκουγε ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, "είναι εκείνο, είναι το άλλο": Δεν μπορείς, είπε, να κρίνεις έναν λαό με βάση στερεότυπα, αφού έτσι δεν θα δεις και δεν θα λύσεις το πρόβλημα.
«Όχι, δεν θα ζητούσα συγγνώμη γιατί πίστευα ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει και που δεν μπορούσα να αλλάξω την ελληνική πολιτική. Αυτό έπρεπε να γίνει εσωτερικά. Αλλά θα ήθελα να πω πως κατανοώ και ευχαριστώ όλους εκείνους που σήκωσαν τέτοιο βάρος για να παραμείνουν στην ευρωζώνη και με αυτό τον τρόπο πρόσφεραν στην Ευρώπη καλή υπηρεσία. Μείναμε ενωμένοι σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση.
Γι αυτό ήθελα να σας ευχαριστήσω και να πω ότι είχα απόλυτη συναίσθηση του τι περνούσαν πολλοί άνθρωποι» είπε η πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας στην ερώτηση για το αν θα ζητούσε συγγνώμη από τους Έλληνες για τα όσα πέρασαν την περίοδο της κρίσης.
«Δεν υπάρχουν οι Έλληνες και οι Γερμανοί. Όπως, δυστυχώς, υπάρχουν διεφθαρμένες γερμανικές εταιρείες, έτσι υπήρχαν και κάποιες ελληνικές. Αντίστοιχα υπάρχουν περισσότερο και λιγότερο εργατικοί Γερμανοί και Έλληνες. Πρέπει να εξετάζω κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αν ξεκινήσω να κρίνω ένα ολόκληρο έθνος με βάση κάποιο στερεότυπο τότε έχω αποτύχει και δεν μπορώ να επιλύσω κανένα πρόβλημα. Φυσικά, και με πλήγωνε όταν κάποιος έλεγε ότι οι Έλληνες είναι τούτο και εκείνο.
Φυσικά, και ο ελληνικός λαός τότε έλεγε ότι οι Γερμανοί ήταν πάντα τσιγκούνηδες και διεφθαρμένοι. Είχαμε μπροστά μας ένα πρόβλημα και ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδας να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Δεν μου αρέσουν καθόλου αυτές οι γενικεύσεις» ανέφερε η Άνγκελα Μέρκελ για τα στερεότυπα και τα όσα είχαν ακουστεί για τους Έλληνες σχετικά με το πόσο εργάζονται και αν είναι τεμπέληδες.
«Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2010 κατάλαβα το μέγεθος του προβλήματος στην Ελλάδα»
Για το πότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβε ότι υπήρχε θέμα χρέους στην Ελλάδα, η Μέρκελ απάντησε: «Έγινα Καγκελάριος το 2005, και το 2009 είχαμε ξανά εκλογές. Το SPD αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό και δημιουργήθηκε ένας νέος συνασπισμός με το φιλελεύθερο κόμμα FPD. Ουσιαστικά το 2009 με 2010, αντιλήφθηκα για πρώτη φορά ότι υπάρχει πρόβλημα με ένα πολύ υψηλό ελληνικό χρέος.
Νομίζω πως ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου γνωστοποίησε τη βαρύτητα του χρέους και έπειτα οι διεθνείς πιστοληπτικοί οργανισμοί ενεργοποιήθηκαν και επεσήμαναν το πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το μέγεθος του προβλήματος στο σύνολό του το κατάλαβα Φεβρουάριο - Μάρτιο του 2010».
«Με εξέπληξε ότι κανένας δεν ρώτησε τον Παπανδρέου τι ήθελε να κάνει»
Για τη συνάντηση του 2010 με τον Παπανδρέου σχετικά με τα μέτρα που θα έπρεπε να πάρει η Ελλάδα, η πρώην Καγκελάριος είπε: «Δεν ήταν ο Παπανδρέου που αιτήθηκε οικονομική ενίσχυση αλλά κυρίως οι ανησυχίες του Ζαν Κλοντ Τρισέ, του τότε Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα του Μπαρόζο, τότε προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Νικολά Σαρκοζί τότε προέδρου της Γαλλίας. Αλλά εγώ δεν καταλάβαινα όπως υποστήριζαν όλοι γιατί πρέπει εμείς να κάνουμε κάτι προτού ο ίδιος ο πρωθυπουργός Παπανδρέου μας πει τι σκοπεύει να κάνει. Επικρατούσε μεγάλη αναστάτωση και εγώ έπρεπε να κατανοήσω τι περίμεναν από τη Γερμανία. Φυσικά, μας έβλεπαν ως την πιο δυνατή οικονομία και έτσι περίμεναν από μας να λύσουμε το πρόβλημα. Αλλά, ξέρετε, δεν είχε σχεδιαστεί έτσι το ευρώ, αλλά ώστε κάθε χώρα να εφαρμόζει δική της οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Ωστόσο, μετά οι άνθρωποι έλεγαν ότι ήθελαν χρήματα από τη Γερμανία μολονότι το ευρώ δεν δημιουργήθηκε όπως επιβεβαίωσε ρητά και το Συνταγματικό μας Δικαστήριο για να στηρίζει οικονομικά η μία χώρα την άλλη. Έτσι, δεν είχα ούτε νομικά τη δυνατότητα να παρέμβω. Οπότε η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη και για την Ελλάδα και για την Γερμανία.
Με εξέπληξε ότι κανένας δεν ρώτησε τον Έλληνα πρωθυπουργό τι ήθελε να κάνει. Η Επιτροπή είχε ορίσει ότι έπρεπε να περισταλεί το 4% του ΑΕΠ ένα τεράστιο ποσό. Ο Σαρκοζί είπε ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο γιατί ο κόσμος θα διαδήλωνε στους δρόμους. Εγώ περίμενα να αντιδράσει επιτέλους ο Έλληνας πρωθυπουργός. Ωστόσο, δεν είχε φυσικά ακόμα κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο όπως κατάλαβα εκ των υστέρων. Πρέπει, βέβαια, να πει κάποιος ξεκάθαρα από πού θα προέλθει αυτό το 4% και νομίζω, δεν ήταν έτοιμος ακόμα, και αυτό δεν αποτελεί κατηγορία, να πεις πώς θα το κάνει. Είχε γίνει πρωθυπουργός, είχε μια κληρονομία την οποία έπρεπε να διαχειριστεί. Ίσως όλα να είχαν εξελιχθεί ηπιότερα αν δεν είχαμε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Γιατί η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση κλόνισε όλες τις τράπεζες, ανά τον κόσμο».