Ο Ερντογάν, ο Ιμάμογλου, ο Μαρξ και ο καθοριστικός Δεκέμβρης..!

 
Οταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν τραγωδία

Ενημερώθηκε: 27/12/22 - 10:50

Του Γιάννη Μιχελάκη

Ο Δεκέμβριος φαίνεται ότι είναι ένας σημαδιακός μήνας για τον Ταγίπ Ερντογάν… Για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, ο τελευταίος μήνας του χρόνου φέρνει αξιομνημόνευτες ανατροπές στην πορεία του Τούρκου Προέδρου.

Μάλιστα, κατά έναν περίεργο τρόπο, γεγονότα που θυμίζουν το ένα το άλλο επαναλαμβάνονται με αντιστροφή των ρόλων! Σαν η ιστορία να επαναλαμβάνεται για τον Ερντογάν, άλλοτε στον ρόλο του θύτη και άλλοτε στον ρόλο του θύματος! Ή, όπως έλεγε ο Καρλ Μαρξ: «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».

Ναι! Σε μια στιγμή της ιστορικής πορείας του, τον Δεκέμβριο του 1997, ο Ερντογάν υπήρξε θύμα αυτής της ιδιότυπης, αλά Τούρκα, δημοκρατίας! Το γεγονός, όμως, αυτό στάθηκε η απαρχή της ανόδου του στην εξουσία, που κρατάει μέχρι σήμερα…

Ο τελευταίος, λοιπόν, μήνας της χρονιάς εκείνης βρήκε τον Ταγίπ Ερντογάν δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης. Είχε εκλεγεί τον Μάρτιο του 1994 με τη σημαία του Κόμματος της Ευημερίας, του υπερεθνικιστή Νετσμετίν Ερμπακάν, ένθερμου υποστηρικτή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και της διχοτόμησης του νησιού (ο Ερμπακάν, όταν έγινε η εισβολή του «Αττίλα», ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ετζεβίτ).

Τον Δεκέμβριο του 1997,το τουρκικό συνταγματικό δικαστήριο έκρινε ως παράνομο το Κόμμα της Ευημερίας.

Ακολούθησαν δυναμικές διαδηλώσεις των οπαδών του Ερμπακάν. Σε μία από αυτές, που έγινε στην περιοχή Σιίρτ, μια από τις πλέον φτωχές περιοχές της χώρας, στο τουρκικό Κουρδιστάν (πρόκειται για την άλλοτε ελληνική περιοχή της Σύρτης), ο Ερντογάν ήταν ένας από τους βασικούς ομιλητές.

Απήγγειλε, δε, ένα ποίημα ενός Τούρκου εθνικιστή ποιητή, του Ζιγιά Γκιοκάλπ, που μεταξύ άλλων έλεγε: «Οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι θόλοι είναι τα κράνη μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας. Αυτόν τον στρατό περιμένει η θρησκεία μου».

Η απαγγελία του ποιήματος αυτού κρίθηκε από το τουρκικό συνταγματικό δικαστήριο «ως προτροπή για τέλεση αδικήματος και υποκίνηση σε θρησκευτικό ή φυλετικό μίσος»!

Αποτέλεσμα; Ο Ερντογάν υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τον δημαρχιακό θώκο της Πόλης, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 μηνών και σε αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων για το διάστημα εκείνο.

Η καταδίκη αυτή ήταν η απαρχή της εντυπωσιακής πολιτικής σταδιοδρομίας του Τούρκου ηγέτη

Επρεπε να περάσουν 25 χρόνια για να επαναληφθεί η ιστορία, όχι σαν φάρσα, αλλά σαν τραγωδία για τον Ερντογάν.

Δεκέμβριος 2022 και ο νυν δήμαρχος της Πόλης, ο χαρισματικός Εκρέμ Ιμάμογλου και πιθανός αντίπαλος του Τούρκου Προέδρου στις προσεχείς προεδρικές εκλογές, καταδικάζεται σε φυλάκιση δύο ετών και αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων για προσβολή των μελών του ανώτατου εκλογικού συμβουλίου της χώρας.

Ο λόγος; Το 2019 τους είχε πει «ανόητους» για την απόφασή τους να ακυρώσουν τη νίκη του στις δημοτικές εκλογές της χρονιάς εκείνης και να τις επαναλάβουν, με την ελπίδα ότι τη δεύτερη φορά θα νικήσει ο εκλεκτός του Ερντογάν!

Αλλά, όπως και το 1997, οι αντιδράσεις ήταν έντονες και -όπως και το 1997- το «θύμα» φαίνεται ότι κερδίζει από την αλά Τούρκα απόδοση της δικαιοσύνης και αντί να πληγεί ο Ιμάμογλου, η καταδίκη τον ισχυροποίησε!

Μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε ότι μέχρι την καταδίκη του δημάρχου της Πόλης η αντιπολίτευση στην Τουρκία δεν είχε συμφωνήσει στο κοινό πρόσωπο που θα κατέβαζε απέναντι στον Ερντογάν, τώρα, με το δικαστικό αυτό πραξικόπημα, ο γιαλαντζί σουλτάνος «έχρισε», ουσιαστικά, όχι απλά τον πολιτικό του αντίπαλο, αλλά τον πολιτικό του «δήμιο», (έχουμε πει… το φάντασμα του Μεντερές, αυτόν τον καιρό, πλανάται πάνω από την Τουρκία).

Ο Γερμανός καγκελάριος έλεγε ότι «ο έξυπνος άνθρωπος μαθαίνει από τα λάθη των άλλων». Δυστυχώς για τον Ερντογάν, δεν έμαθε από τα λάθη εκείνων που τον είχαν οδηγήσει στη φυλακή τον Δεκέμβριο του 1997, αλλά ούτε και από τα δικά του!

Ομως, μια και ξεκινήσαμε με μια φράση του Καρλ Μαρξ, να κλείσουμε με μια άλλη φράση του: «Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία. Τη δημιουργούν, όμως, όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν». Στην περίπτωση του Ερντογάν από εκείνον τον Δεκέμβριο του 1997!

Πηγή: Real

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ