Η εμπορική συμφωνία που υπέγραψαν το περασμένο καλοκαίρι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ινδονησία απειλείται με κατάρρευση, καθώς η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι η Τζακάρτα όχι μόνο καθυστερεί την υλοποίηση των συμφωνηθέντων, αλλά και αθετεί πολλές από τις βασικές δεσμεύσεις της.
Σύμφωνα με τους Financial Times, παράγοντες των διαπραγματεύσεων αναφέρουν ότι ο εμπορικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ, Τζέιμισον Γκριρ, θεωρεί πως η Ινδονησία «κάνει πίσω» σε σημαντικά σημεία. Οι Ινδονήσιοι αξιωματούχοι φέρονται να επιδιώκουν την αναδιατύπωση ορισμένων δεσμεύσεων κατά τρόπο που δεν βρίσκει σύμφωνη την αμερικανική πλευρά.
Οι Δεσμεύσεις που τώρα αμφισβητούνται
Η συμφωνία είχε επιτευχθεί πέρσι το καλοκαίρι, αφότου ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε απειλήσει αρχικά με επιβολή δασμών ύψους 32%, τους οποίους εν συνεχεία μείωσε στο 19%.
Προκειμένου να μειώσει το εμπορικό της πλεόνασμα έναντι των ΗΠΑ, η Τζακάρτα είχε συμφωνήσει σε μια σειρά κινήσεων:
- Άρση των περισσότερων δασμών στα αμερικανικά βιομηχανικά και γεωργικά προϊόντα.
- Αγορά αεροσκαφών, υγροποιημένου φυσικού αερίου και σόγιας αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ.
- Εξάλειψη των μη δασμολογικών εμποδίων για τις αμερικανικές εταιρείες.
Ωστόσο, ινδονησιακές επιχειρηματικές ομάδες διαμαρτύρονται ότι αυτές οι ρυθμίσεις επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων εταιρειών.
Η σκιώδης συμφωνία και η κινεζική επιρροή
Το δημοσίευμα των FT αναφέρει ότι ο Ινδονήσιος Πρόεδρος Πραμπόβο Σουμπιάντο και ο Υπουργός Οικονομικών Υποθέσεων Αϊρλάνγκα Χαρτάρτο, αν και συμφώνησαν με τη διοίκηση Τραμπ, δεν ενημέρωσαν πλήρως τους άλλους κορυφαίους αξιωματούχους της Ινδονησίας για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας.
Ταυτόχρονα, η Ινδονησία αντιστέκεται στις προσπάθειες των ΗΠΑ να επιβάλουν ρήτρες που αφορούν την «οικονομική της κυριαρχία». Η Ουάσιγκτον επιδιώκει να συμπεριλάβει ρήτρες ακύρωσης συμφωνιών σε περίπτωση που ο αντισυμβαλλόμενος υπογράψει κάποια ανταγωνιστική συμφωνία που θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Αυτές οι ρήτρες, που έχουν ήδη υιοθετηθεί από τη Μαλαισία και την Καμπότζη, αποτελούν μέρος της ευρύτερης στρατηγικής των ΗΠΑ για αντιμετώπιση της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας στη νοτιοανατολική Ασία.
Το μέλλον της συμφωνίας παραμένει αβέβαιο, καθώς η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών έχει υποχωρήσει δραματικά.