Τα δώδεκα χρυσά αστέρια σε μπλε φόντο, που είχαν αρχικά υιοθετηθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης τριάντα χρόνια νωρίτερα, έγιναν το "λογότυπο" της ΕΟΚ το 1985.
Η Ευρώπη γιορτάζει τη σημαία της.
Δώδεκα χρυσά αστέρια που ρητά, και σε αντίθεση με ορισμένες εθνικές σημαίες, δεν αντιπροσωπεύουν κράτη - μέλη ή μονάδες, αλλά "τα ιδανικά της ενότητας, της αλληλεγγύης και της αρμονίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης", όπως το θέτει η ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το 1983, προς το τέλος της πρώτης του θητείας ως άμεσα εκλεγμένου νομοθετικού οργάνου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε να το υιοθετήσει ως σύμβολο αυτού που σήμερα γνωρίζουμε ως ΕΕ, αλλά τότε ήταν ακόμη γνωστό ως Ευρωπαϊκές Κοινότητες.
Δύο χρόνια αργότερα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, οι εκπρόσωποι των τότε δέκα κρατών - μελών, ενέκριναν την απόφαση και μέχρι το 1986, έχοντας μόλις προσχωρήσει η Πορτογαλία και η Ισπανία, η σημαία -που επισήμως ονομάζεται μόνο "λογότυπο", για να αποφευχθούν πολύ ισχυροί συνειρμοί εθνότητας- χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τις Κοινότητες και τα κράτη - μέλη σε επίσημα κτίρια κ.λπ.
Ωστόσο, δεν ξεκινά από εκεί η ιστορία της σημαίας, η οποία σήμερα εφαρμόζεται ίσως πιο δυναμικά ως σύμβολο της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης από έθνη που αγωνίζονται να τις επιτύχουν.
Σχεδιαστικές ιδέες είχαν διατυπωθεί ήδη πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για μια σημαία για την ενωμένη Ευρώπη, και μετά από αυτόν, φυσικά, ακόμη περισσότερο. Κυμαίνονταν από έναν πράσινο σταυρό σε λευκό φόντο και το αντίστροφο, μέχρι ένα λευκό τρίγωνο σε διάφορα φόντα, ακόμη και έναν συνδυασμό όλων των χρωμάτων όλων των ευρωπαϊκών σημαιών σε πέντε πεδία, στον οποίο κατέληξε με επίπονη στατιστική ανάλυση ένας πολίτης του Στρασβούργου.
Καμία από αυτές δεν υιοθετήθηκε, αλλά στο Στρασβούργο το 1953 προτάθηκε για πρώτη φορά από τα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης η γνωστή σήμερα σημαία. Το όργανο στο σύνολό του την υιοθέτησε τον Δεκέμβριο του 1955.
Έτσι, μπορεί να γιορτάσει κι άλλα «στρογγυλά» γενέθλια αργότερα φέτος.