Με φόντο την κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεων σε όλη την Ελλάδα, οι πιο πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις Καραμανλή και Σαμαρά στέλνουν ένα σαφές και συντονισμένο μήνυμα προς την κυβέρνηση: η πολιτική διαχείριση του αγροτικού κινδύνου έχει οδηγήσει σε ολέθριες παλινωδίες — και οι αγρότες δεν αντέχουν άλλο.
Τι είπαν:
-Ο Κώστας Καραμανλής, μιλώντας από την Ξάνθη ως πρόεδρος της ΣΕΚΕ, υπογράμμισε πως «οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι και δεκτικοί απέναντι στους Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους», προσθέτοντας ότι «η επαπειλούμενη ερήμωση της υπαίθρου συνιστά μείζονα εθνική απειλή».
-Από την πλευρά του, ο Αντώνης Σαμαράς δεν περιορίστηκε σε γενικές δηλώσεις. Κατηγόρησε ευθέως την κυβέρνηση ότι αντιμετωπίζει τους παραγωγούς «με όρους επικοινωνίας» και όχι με πραγματική πολιτική σχέδιο. «Οι αγρότες δεν διαμαρτύρονται μόνο για τις καθυστερήσεις και τα… “απίστευτα σκάνδαλα”», είπε, «αλλά κυρίως για το αβέβαιο μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους».
-Επιπλέον, ο Σαμαράς προειδοποιεί πως η επικίνδυνη γραφειοκρατία του «δήθεν επιτελικού κράτους», οι αποφάσεις Βρυξελλών και η κυβερνητική αδράνεια εξωθούν τον πρωτογενή τομέα στο χείλος του γκρεμού, με ορατό τον κίνδυνο νέων κοινωνικών τριγμών και ακρίβειας παντού.
Τι κρύβεται πίσω από τον τόνο της κριτικής
Η κοινή παρέμβαση των δύο πρώην πρωθυπουργών δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, σηματοδοτεί μια σαφή προσπάθεια πίεσης προς το κυβερνών επιτελείο, ώστε να αναλάβει τις πραγματικές πολιτικές ευθύνες του, όχι απλά να «πάει πέρα η φασαρία».
-Η αναφορά στην υπαίθρο ως «εθνική απειλή» υπογραμμίζει την εκτίμηση πως η σημερινή πολιτική επιλογή μπορεί να οδηγήσει σε συρρίκνωση του αγροτικού κόσμου, με συνέπειες στον παραγωγικό ιστό της χώρας.
-Οι αιχμές κατά της «επικοινωνιακής διαχείρισης» των αγροτικών ζητημάτων και της γραφειοκρατίας σηματοδοτούν ότι για τον Καραμανλή και τον Σαμαρά, το πρόβλημα δεν είναι αποσπασματικό, αλλά δομικό και συστηματικό.
-Το γεγονός ότι δύο πρώην πρωθυπουργοί -εκπρόσωποι του κεντροδεξιού χώρου- αφιερώνουν κοινές δηλώσεις σε αυτό το ζήτημα, δείχνει πως η αγροτική αγωνία δεν είναι «περιθωριακή» υπόθεση, αλλά πολιτική πρόκληση με εθνικές διαστάσεις.
Το δίλημμα για την κυβέρνηση
Η κυβέρνηση βρίσκεται πλέον μπροστά σε ένα διπλό δίλημμα:
-Ή αντιμετωπίζει τις αγροτικές διεκδικήσεις με ουσιαστική πολιτική — αναδιάρθρωση, στήριξη, σταθερότητα — και προλαμβάνει την περαιτέρω απαξίωση του πρωτογενούς τομέα.
-Ή συνεχίζει με «επικοινωνιακά τεχνάσματα», ρίχνοντας στάχτη στα μάτια, με κίνδυνο να οδηγήσει τη χώρα σε νέα κοινωνικά αδιέξοδα — ερήμωση της υπαίθρου, ανασφάλεια παραγωγών, νέα κύματα ακρίβειας και κοινωνικής έντασης.
Οι δηλώσεις Καραμανλή και Σαμαρά δεν είναι απλώς μια ακόμη «κριτική από τα δεξιά». Είναι προειδοποίηση και κάλεσμα αφύπνισης. Όσο η κυβέρνηση επιλέγει την οδό της αναβολής και της επικοινωνίας, τόσο η υπαίθρος, οι αγρότες και -τελικά- ολόκληρη η χώρα πληγώνονται.