Όπως προέκυψε από αποκλειστικό ρεπορτάζ του SPIEGEL χθες, η γερμανική κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως για την πολυπόθητη αγορά αεροσκαφών Eurofighter από την Τουρκία. Τα Eurofighter αναμένεται να κατασκευαστούν στη Μεγάλη Βρετανία με τις αναγκαίες προμήθειες υλικών από τη Γερμανία.
«Η άρση των αντιρρήσεων από πλευράς ομοσπονδιακής κυβέρνησης αποτελεί έκφραση ενός νέου ρεαλισμού στον τομέα της πολιτικής ασφαλείας, […] ο οποίος κατευθύνεται πλέον με βάση το τι φαίνεται γεωπολιτικά αναγκαίο», γράφει η WELT.
«Η γερμανική απόφαση έρχεται μάλιστα σε πείσμα της αντίθεσης δύο συμμάχων, της Ελλάδας και του Ισραήλ. […] Οι ενδοιασμοί είναι δικαιολογημένοι: η Τουρκία έχει δείξει πολλές φορές πως είναι διατεθειμένη να δράσει ενάντια στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, εφ' όσον αυτό εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα – όπως για παράδειγμα την περίοδο που μπλόκαρε την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στην Συμμαχία». Σε αυτά έρχεται να προστεθεί φυσικά και η έκρυθμη κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπως αυτή αντανακλάται ιδίως στη σύλληψη και φυλάκιση του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου.
Παρ' όλα αυτά όμως «η Ευρώπη χρειάζεται την Τουρκία», παρατηρεί η WELT. Ενόψει και του περιορισμού της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην ήπειρο, αυξάνεται η σημασία της Τουρκίας, «η οποία διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και έχει αναπτύξει πολύ την αμυντική της βιομηχανία». Ταυτόχρονα, η Τουρκία έχει ενδεχομένως την δυνατότητα να μεσολαβήσει μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας «αλλά και να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στην Συρία, μία περιοχή στην οποία οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καθόλου κύρος. Πέραν αυτών, η Τουρκία ελέγχει και μία από τις βασικές μεταναστευτικές οδούς προς την Ευρώπη».
Όπως και ο Σολτς έτσι και ο Μερτς αντιλαμβάνεται πλήρως την σημασία της Τουρκίας. Εν αντιθέσει ωστόσο με τον προκάτοχό του, που τηρούσε απόσταση ασφαλείας από την Άγκυρα, «ο Μερτς λαμβάνει τώρα την απόφαση για τα Eurofighter, συνειδητοποιώντας πλήρως όλους τους κινδύνους που αυτή ενέχει». Με αυτήν την εξέλιξη, ο Γερμανός καγκελάριος απομακρύνεται οριστικά από τη διαχρονική αντίληψη των Ευρωπαίων πως «με κίνητρα και άσκηση πίεσης ο Ερντογάν θα μπορούσε να πειστεί να είναι πιο δημοκρατικός ηγέτης. Αυτό όμως ήταν μία ψευδαίσθηση.
[…] Η συμφωνία για τα Eurofighter συμβολίζει μία πολιτική που δεν χαράσσεται με βάση τις αξίες, αλλά τα συμφέροντα. Τουλάχιστον όμως είναι ειλικρινής.», καταλήγει η WELT.
Πηγή: dw.com