Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα κρίσιμο δίλημμα: πώς θα εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας για το 2026-2027, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ παραμένουν ουσιαστικά εκτός της διαδικασίας. Το μπλοκ καλείται να συγκεντρώσει τουλάχιστον 90 δισ. ευρώ για τον προϋπολογισμό και τις στρατιωτικές ανάγκες του Κιέβου, ενώ η απόφαση των ηγετών θα ληφθεί την Πέμπτη στις Βρυξέλλες.
Στο τραπέζι βρίσκονται δύο βασικές επιλογές: το σχέδιο Α, ένα «δάνειο αποζημιώσεων» με βάση τα ακινητοποιημένα ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία, και το σχέδιο Β, η κοινοπρακτική λήψη νέου δανείου. Το σχέδιο Α υποστηρίζεται ένθερμα από την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τον Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, τις σκανδιναβικές χώρες, τις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία, την Ισπανία και την Ολλανδία. Το δάνειο θα χορηγηθεί στο Κίεβο χωρίς άμεση υποχρέωση αποπληρωμής, η οποία θα ενεργοποιηθεί μόνο μετά τη λήξη του πολέμου και την αποζημίωση από τη Ρωσία.
Αντίθετα, η αντίθεση προέρχεται κυρίως από το Βέλγιο, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, τη Μάλτα, την Τσεχία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία. Ο Βέλγος πρωθυπουργός Μπαρτ Ντε Βέβερ χαρακτηρίζει το σχέδιο «θεμελιωδώς λανθασμένο» και «πολύ επικίνδυνο», ενώ ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν απορρίπτει κάθε νέα βοήθεια προς την Ουκρανία. Ο Σλοβάκος Robert Fico συντάσσεται με τον Όρμπαν, αν και δηλώνει διατεθειμένος να στηρίξει τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.
Η διαδικασία εγκρισης του δανείου απαιτεί ειδική πλειοψηφία, κάτι που καθιστά πιθανή την πρόοδο παρά τις αντιρρήσεις επτά κρατών-μελών, ενώ η στάση της Γαλλίας παραμένει διακριτική αλλά κρίσιμη, καθώς διαθέτει σημαντικά ποσά ρωσικών περιουσιακών στοιχείων. Σε περίπτωση αδιεξόδου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα αναγκαστεί να προτείνει προσωρινή χρηματοδοτική λύση για να αποφευχθεί η χρεοκοπία της Ουκρανίας, με τον χρόνο να πιέζει ιδιαίτερα καθώς η χώρα χρειάζεται νέα ενίσχυση ήδη από τον Απρίλιο.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy προειδοποιεί ότι χωρίς το δάνειο για τις αποζημιώσεις, η οικονομική σταθερότητα της χώρας κινδυνεύει, υπογραμμίζοντας ότι οι δεσμευμένοι ρωσικοί πόροι θα μπορούσαν να καλύψουν σημαντικά ελλείμματα και να ενισχύσουν την αυτονομία του Κιέβου.