Ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, περιγράφοντας το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο ως μια κατάσταση όπου «δεν ζούμε σε πόλεμο, αλλά δεν ζούμε πλέον ούτε μόνο σε ειρήνη».
Μιλώντας στο συνέδριο της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) στο Μόναχο, ο Μερτς έκανε λόγο για μια «πραγματική τεκτονική μετατόπιση» των πολιτικών και οικονομικών κέντρων εξουσίας, επισημαίνοντας ότι δεν πρόκειται για απλά «σκαμπανεβάσματα» στις σχέσεις των κρατών. Τόνισε μάλιστα ότι η εποχή της «Pax Americana» έχει παρέλθει, καλώντας την Ευρώπη και τη Γερμανία να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα με μεγάλη δύναμη, καθώς «οι Αμερικανοί προωθούν τώρα τα συμφέροντά τους με μεγάλη δύναμη».
Η Ουκρανία ως προτεραιότητα και η απειλή του Πούτιν
Ο Μερτς έδωσε έμφαση στην ύψιστη σημασία της στήριξης της Ουκρανίας, υπογραμμίζοντας ότι η αβεβαιότητα αυτή ξεκίνησε ουσιαστικά από την προσάρτηση της Κριμαίας τον Μάιο του 2014. Προειδοποίησε με σφοδρότητα: «Αν ο Πούτιν κατακτούσε την Ουκρανία, αυτό δεν θα του ήταν αρκετό. Τότε στο στόχαστρό του θα βρισκόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ο Καγκελάριος έθεσε τέσσερις βασικές προτεραιότητες για την αντιμετώπιση της νέας εποχής:
- Στήριξη στην Ουκρανία για όσο χρειαστεί.
- Συνοχή εντός της ΕΕ και εντός του ΝΑΤΟ.
- Μαζικές επενδύσεις στις δικές μας αμυντικές ικανότητες.
Η Γερμανία: Μια «περίπτωση για ανακαίνιση»
Στα εσωτερικά θέματα, ο Μερτς προχώρησε σε μια σκληρή αυτοκριτική, περιγράφοντας την ίδια τη Γερμανία ως «περίπτωση που χρειάζεται ανακαίνιση από την αρχή». Τόνισε ότι ύψιστη προτεραιότητα της κυβέρνησής του είναι η αναδιάρθρωση της χώρας και η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, μια διαδικασία που απαιτεί τη βοήθεια των πολιτών και δεν μπορεί να συμβεί από τη μία μέρα στην άλλη.
Τέλος, απευθυνόμενος στους νέους, εξέφρασε την πεποίθηση ότι είναι διατεθειμένοι να υπηρετήσουν την πατρίδα τους, τονίζοντας ότι η χώρα προσφέρει πολλές ευκαιρίες, αλλά ζητά και τη «συνεισφορά» τους, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο η στρατιωτική θητεία, η οποία θα ξεκινήσει σε εθελοντική βάση, να καταστεί υποχρεωτική εάν χρειαστεί.