Το σημερινό ψήφισμα του ιρανικού κοινοβουλίου να αποκλειστούν τα Στενά του Ορμούζ – κάτι που θα συμβεί, εφόσον επικυρωθεί το ψήφισμα με σχετική απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της χώρας – έδωσε την αφορμή για περαιτέρω διπλωματική κινητικότητα.
Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τον αμερικανικό βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Φορντό, στο Νατάνζ και στο Ισπαχάν, σε συνάρτηση με την απειλή του Προέδρου Τραμπ ότι θα ακολουθήσουν πρόσθετα χτυπήματα, προσδίδουν άλλη χροιά στις σημερινές δηλώσεις του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο.
Ο τελευταίος κάλεσε το Ιράν να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο του πυρηνικού του προγράμματος «χωρίς μεσάζοντες και σημειωματάκια που ανταλλάσσουν μαθητές του Δημοτικού», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε σε συνέντευξη στο Fox News.
Από την άλλη, ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος, Τζέι Ντι Βανς, επεσήμανε ότι ένας πιθανός αποκλεισμός των Στενών του Ορμούζ εκ μέρους της ιρανικής κυβέρνησης θα βλάψει ανεπανόρθωτα την ιρανική οικονομία υπό τις παρούσες συνθήκες.
Ισραήλ: Οι επιδρομές στο Ιράν θα συνεχιστούν
Παρ' ότι παραμένει αναπάντητο κατά πόσον έχει εκλείψει πλέον η ιρανική πυρηνική απειλή μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ο επικεφαλής του ισραηλινού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Τσάχι Χανέγκμπι, δήλωσε πως υπάρχουν ενδείξεις ότι το Ιράν «θα χρειαστεί πολλά χρόνια ακόμα για να αποκαταστήσει και να θέσει σε εφαρμογή το πυρηνικό του πρόγραμμα».
Η απογευματινή αυτή δήλωση, η πρώτη που προέρχεται από επίσημα ισραηλινά χείλη μετά το ευχαριστήριο διάγγελμα Νετανιάχου προς τον Πρόεδρο Τραμπ, καταδεικνύει ότι το Ισραήλ είναι πρόθυμο να αποδεχθεί έναν θετικό απολογισμό της αμερικανικής επιχείρησης, χωρίς ωστόσο να φτάνει στο σημείο να εκτιμά πως οι αντικειμενικοί σκοποί του πολέμου κατά του Ιράν έχουν επιτευχθεί.
Ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί στο Ισραήλ είναι οι εκτιμήσεις κυβερνητικών αξιωματούχων που μεταδίδει η κρατική τηλεόραση της χώρας, σύμφωνα με τις οποίες οι αεροπορικές επιδρομές κατά ιρανικών στόχων θα συνεχιστούν, όπως επίσης και τα ήδη ισχύοντα μέτρα πολιτικής προστασίας.
Εξάλλου, δεν υπάρχει καμία αναφορά ή έμμεση ένδειξη ότι το Ισραήλ έχει εξετάσει δορυφορικές φωτογραφίες που αποδεικνύουν την κατάσταση που ισχύει επί του εδάφους, μετά τον αμερικανικό βομβαρδισμό των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων – ένα αίτημα που εκφράστηκε επανειλημμένα προς τις ΗΠΑ εκ μέρους Ισραηλινών αξιωματούχων ασφαλείας από τις πρώτες κιόλας ώρες μετά την ολοκλήρωση της αμερικανικής επιχείρησης.
O ρωσοεβραϊκός παράγοντας
Σε διπλωματικό επίπεδο ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αυριανή κατ’ ιδίαν συνάντηση που αναμένεται να πραγματοποιηθεί στη Μόσχα μεταξύ του Ιρανού Υπουργού Εξωτερικών, Αμπάς Αραγτσί, και του Προέδρου Πούτιν, από την οποία θα εξαρτηθούν πολλά για τη στάση που θα τηρήσει η ρωσική πλευρά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ρωσία θα κληθεί για άλλη μια φορά να εκδηλώσει την παραδοσιακά θετική της διάθεση κατανόησης των ιρανικών θέσεων. Ωστόσο, εντύπωση προκαλεί προχθεσινή δήλωση του Ρώσου Προέδρου ότι η Μόσχα καλείται να λάβει υπ’ όψιν της και την ασφάλεια των περίπου δύο εκατομμυρίων Ρωσοεβραίων Ιραηλινών πολιτών. Κληθείς, μάλιστα, να εξηγήσει γιατί η Ρωσία δεν έχει βοηθήσει το Ιράν, αφ' ότου άρχισε ο πόλεμος με το Ισραήλ, ο Ρώσος Πρόεδρος απάντησε χαρακτηριστικά ότι «το Ισραήλ αποτελεί μία χώρα σχεδόν ρωσόφωνη».
Η συγκεκριμένη αναφορά, η οποία δεν έτυχε ιδιαίτερης προβολής στη ροή της διεθνούς ειδησεογραφίας, είναι εξαιρετικά σημαντική, δεδομένου ότι πρόκειται για μία πολύ σπάνια πρόθεση εκ μέρους της Μόσχας να αναδείξει τους εθνικούς και πολιτισμικούς δεσμούς που υπάρχουν με μία εξαιρετικά σημαντική μερίδα της σημερινής ισραηλινής κοινωνίας.
Και τα μέλη αυτής ως επί το πλείστον στηρίζουν πολιτικά τον Ρωσοεβραίο πολιτικό Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, τέως Υπουργό Εξωτερικών και Άμυνας και νυν ηγέτη δεξιού εκκοσμικευμένου κόμματος της αντιπολίτευσης, το οποίο τους τελευταίους μήνες αυξάνει ολοένα και περισσότερο τη δημοσκοπική του δύναμη, καταλαμβάνοντας πλέον τη δεύτερη θέση μετά το Λικούντ υπό τον Βενιαμίν Νετανιάχου.
Οπωσδήποτε η αυριανή συνάντηση Πούτιν-Αραγτσί εκτιμάται ως ιδιαίτερα κρίσιμη για τη διαμόρφωση (ή μήπως, αναδιαμόρφωση;) των διμερών σχέσεων Ρωσίας-Ιράν.
Πηγή: Γ. Χαρίτος - dw.com