Η Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας (NSS) του Λευκού Οίκου, ένα έγγραφο 33 σελίδων, αποτυπώνει πλήρως το δόγμα του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την εξωτερική πολιτική, υπογραμμίζοντας την ενίσχυση της αμερικανικής κυριαρχίας με όρους «ευέλικτου ρεαλισμού» και προκαλώντας διεθνή ανησυχία για την εγκατάλειψη των παραδοσιακών συμμαχιών.
Η νέα στρατηγική, η οποία θα καθορίσει την αμερικανική εξωτερική πολιτική για την υπόλοιπη θητεία του Τραμπ, θέτει ως κεντρικό πυρήνα το σύνθημα «America First». Όπως παρατηρεί ο Economist, αυτή η προσέγγιση αμφισβητεί τις παραδοσιακές πολιτικές συμμαχιών και αξιών, προτείνοντας ότι οι ΗΠΑ πρέπει να δρουν με γνώμονα το άμεσο συμφέρον τους, αποδεσμευόμενες από μακροχρόνιες διπλωματικές σχέσεις και ιδεολογίες.
Η Αναβίωση του Δόγματος Μονρόε στο Δυτικό Ημισφαίριο
Το νέο δόγμα των ΗΠΑ αποτελεί ουσιαστικά μια επίσημη δήλωση υιοθέτησης του Δόγματος Μονρόε του 1823, αλλά προσαρμοσμένη στους όρους Τραμπ, μια στρατηγική που οι Financial Times χαρακτηρίζουν ως νέα εκδοχή της αμερικανικής επιρροής. Το αρχικό Δόγμα Μονρόε προειδοποιούσε τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να μην επεμβαίνουν στις υποθέσεις του Δυτικού Ημισφαιρίου, καθιερώνοντας την Αμερική ως κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή.
Αντίστοιχα, η στρατηγική του Τραμπ ζητά από τις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής (όπως η Βενεζουέλα και η Κολομβία) να διασφαλίσουν την σταθερότητα, να περιορίσουν τις ροές ναρκωτικών και να επιτρέψουν στην Ουάσινγκτον τον έλεγχο στρατηγικών τοποθεσιών και πόρων. Ο απώτερος σκοπός είναι η αναγνώριση της Αμερικής ως της μοναδικής κυρίαρχης δύναμης στην περιοχή και η αποτροπή της κινεζικής επέμβασης. Αυτή η εστίαση έχει προκαλέσει ανησυχίες για την επανάληψη παλαιών, αμερικανικών επεμβάσεων που περιλάμβαναν στρατιωτικές παρεμβάσεις και υποστήριξη διαφόρων καθεστώτων.
Κριτική στην Ευρώπη και Στήριξη του «Εθνικισμού»
Η Ευρώπη αναδεικνύεται ως βασικός στόχος της κριτικής. Η στρατηγική του Τραμπ εκφράζει ανοιχτά την υποστήριξή της σε ακροδεξιά και «πατριωτικά» ευρωπαϊκά κόμματα (όπως ο Εθνικός Συναγερμός της Γαλλίας και το AfD της Γερμανίας), τα οποία θεωρεί τον μοναδικό δρόμο για την επιβίωση της ευρωπαϊκής κουλτούρας.
Ο Λευκός Οίκος εκφράζει την ανησυχία του για την αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας από τα μεταναστευτικά ρεύματα και την έλλειψη «εθνικής ταυτότητας». Αυτή η προσέγγιση, που υπογραμμίζει την ανάγκη για «εορτασμούς της ατομικότητας» των ευρωπαϊκών εθνών, προτείνει τη ριζική αλλαγή στην πορεία της Ευρώπης και την υποβάθμιση των διεθνών της σχέσεων. Αυτό προκαλεί ανησυχία σε πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καθώς βλέπουν την εξασθένηση των διεθνών θεσμών και των συμφωνιών μετά το 1945.
Στο μέτωπο της Ρωσίας, η στρατηγική προτείνει ταχεία κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία και μειωμένη αίσθηση απειλής, κάτι που επίσης εγείρει έντονες αντιδράσεις στην Ευρώπη.
Ασία: Απαιτήσεις από συμμάχους
Στην Ασία, η στρατηγική αναγνωρίζει την ανάγκη διατήρησης της τάξης στην Ταϊβάν και τη νοτιοανατολική Ασία, διαβεβαιώνοντας τους συμμάχους για την αμερικανική ισχύ έναντι των επεκτατικών φιλοδοξιών της Κίνας. Ωστόσο, το Axios σημειώνει ότι η στρατηγική απαιτεί από τους ασιατικούς συμμάχους να βοηθήσουν τις ΗΠΑ στον περιορισμό των κινεζικών φιλοδοξιών, μια προσέγγιση που έχει προκαλέσει ανησυχία για την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή του Ειρηνικού.
Συνολικά, η στρατηγική του Τραμπ συνδυάζει τον ακραίο ρεαλισμό με την ανάγκη διατήρησης της στρατηγικής κυριαρχίας των ΗΠΑ, μια προσέγγιση που οι Financial Times παρατηρούν ότι «προέρχεται από τον 19ο αιώνα, αναβιώνοντας μια εποχή που αμφισβητούσε τα διεθνή πρότυπα της συνεργασίας».