Μονή Αγίου Βλασίου και οι Νοταραίοι  

 
Μονή Αγίου Βλασίου και οι Νοταραίοι  

Ενημερώθηκε: 04/03/22 - 21:02

Στη Βορειοανατολική πλευρά της Ζήρειας και σε υψόμετρο 1.400 μ. είναι κτισμένη η Μονή του Αγίου Βλασίου δύο χιλιόμετρα από το Συνοικισμό των Άνω Τρικάλων στην Κόρινθο. Σύμφωνα με την εικόνα που υπάρχει η οποία είναι του 14ου αιώνα, καταλήγουμε στο συμπέρσμα ότι το ναϋδριο κτίσθηκε ανάμεσα στο 1300-1400 μ.Χ. Η φορητή εικόνα, πάνω σε σκληρό ξύλο, δείχνει άριστα τη μορφή του Αγίου.

Αργότερα, στα μέσα του 17ου αιώνα, στη θέση του ναϋδρίου, χτίστηκε ο σημερινός ναός ο οποίος είναι μονοθάλαμος, χαμηλός και φέρει δύο τυφλά τόξα δεξιά.

Εκείνο που ξεχωρίζει μέσα στο ναό είναι το μεγάλο καλλιτεχνικής αξίας τέμπλο, καθώς επίσης και τις εικόνες. Ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο, το οποίο φιλοτέχνη ο Σκορδίλης (16ος-17ος αι.)

Ξεχωριστή αίσθηση προκαλεί η εικόνα της αυλή της Μονής, όπου κυριαρχούν τα τα άνθη που καλλιεργούν με μεγάλο ζήλο οι μοναχές κι ένα μικρό εκκλησάκι αγιογραφημένο κι αφιερωμένο στη Γέννηση της Παναγίας, που εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Η μονή με την πάροδο των ετών έγινε πλούσια και απέκτησε πολλά κτήματα και μετόχια. Η Παναγία η καθολική που βρίσκεται στην κάτω συνοικία των Τρικάλων και η Παναγία της Κορφής που βρίσκεται πάνω απ’ το Καμάρι, ήταν μετόχια της μονής του Αγίου Βλασίου.

Στην εποχή του Όθωνα, με εισήγηση του Ανδρέα Νοταρά, η μονή καταργείται και γίνεται μετόχι του Αγίου Νικολάου, της άνω συνοικίας Τρικάλων. Οι μέρες είναι κρίσιμες. Όλη η περιουσία περνά στα χέρια των Νοταραίων, ,οι μοναχοί σκορπίζουν. Μόνον ένας μοναχός, που ονομαζόταν Νικόδημος, από τη Βάλτσα Κορινθίας, έμεινε πιστός στον Άγιο και συντηρούσε τη Μονή. Πολλοί άρρωστοι έρχονταν σε τούτο τον άνθρωπο για να μεσολαβήσει στον Άγιο για να δουν τη γιατριά τους και πολλά θαύματα γίνονται στις ημέρες του. Πέθανε στο τέλος του 1898.

Από το 1918 – 1924 μόνασε ο Δομέτιος Κασσόρης, ο οποίος στόλισε το ναό με λίγες αγιογραφίες, τις οποίες έκανε ο Ν. Σαντοριναίος. Από το 1924 ακολούθησε το θείο της στο μοναστήρι του Αγίου Βλασίου η ηγουμένη Θέκλα Σταυροπούλου και το 1928 το Υπουργείο αναγνωρίζει την εκκλησία του Αγίου Βλασίου ως επίσημη μονή.

Η ηγουμένη, αν και αγράμματη, έκανε πολλά έργα στην κατεστραμμένη μονή. Από πέντε κελιά που υπήρχαν το 1928 έκανε δώδεκα επί των ημερών της. Μια νέα περίοδος αρχίζει για την Ιερά Μονή.

Αξίζει τέλος να μνημονεύσουμε μέσα στη μακραίωνη ιστορία της το έτος 1818 όπου σε τούτο το μοναστήρι μυήθηκαν στη Φιλική Εταιρεία οι προύχοντες των Τρικάλων και κατέστρωσαν τα επαναστατικά σχέδια της Κορινθίας.

Ο Άγιος Βλάσιος γεννήθηκε στη Μικρά Ασία στα χρόνια της βασιλείας του Λικινίου, δηλ. από το 308-323 μ.Χ. Όταν ήταν νέος ζούσε με συνέπεια και θεοσέβεια και απέφευγε τις κακές συναναστροφές. Σπούδασε την Ιατρική Επιστήμη και εργαζόταν με πνεύμα φιλάδελφο κι αγαθοεργό. Πολλές φορές, όχι μόνον επεσκέπτετο δωρεάν τους ασθενείς, αλλά τους έδιδε δωρεάν και τα φάρμακα ακόμη.